De eerste loopsheid kan best veel impact hebben op jou en je pup. Waarschijnlijk had je eindelijk ‘de gebruiksaanwijzing’ een beetje door en was je trots op wat je pup allemaal al geleerd had. Maar plots verandert er van alles en doet die lieve pup allerlei dingen die ‘hij toch nooit zou doen’. De eerste loopsheid is meestal namelijk ook het begin van de puberteit.
Dat mensen een puberfase hebben wist je waarschijnlijk al, maar honden doen net zo hard mee. Waar je pup eerst naar jou keek wordt ze nu overspoeld door allerlei nieuwe prikkels uit de omgeving en verandert er heel veel in haar lichaam. Het gedrag van je pup kan hierdoor best veranderen. Niet alleen tijdens de loopsheid, maar ook daarna.
Daarom geef ik je niet alleen informatie over de loopsheid van je hond, maar leg ik ook uit hoe je deze periode het beste door kunt komen en hoe je met je puberpup om kunt gaan.
Wat voor een loopse pup normaal gedrag kan zijn
Het komt vaker voor dat je de eerste loopsheid van je pup opmerkt door een gedragsverandering. Er razen opeens allerlei hormonen door het lijfje van je pup
Veel voorkomende veranderingen zijn verminderde eetlust, opeens heel aanhankelijk zijn, onrustig zijn, vaker plassen en sneller geïrriteerd reageren. Sommige teefjes snauwen opeens reutjes af als ze in de buurt komen.
Loopsheid herkennen
Tijdens de loopsheid verandert het gedrag van je hond en de honden om haar heen. Zoals ik al schreef kan een teefje meer gaan snuffelen en eerder van zich af snauwen.
Veel teefjes maken opeens heel vaak kleine plasjes, om zo hun geur goed te verspreiden. Ze zal voor reuen aantrekkelijk gaan ruiken, maar ook andere teven kunnen nieuwsgierig worden.
Een loopse teef heeft een gezwollen vulva (soort schaamlippen) en verliest bloed.
Hoe zichtbaar de loopsheid is, verschilt per teef, de ene is heel schoon en wast direct iedere druppel bloed weg en de ander laat het gewoon lopen. Let dus goed op als je hond of andere honden zich ‘vreemd’ gaan gedragen.
Door met een schoon wc papiertje te vegen kun je bij twijfel zien of je teefje al bloed verliest.
Zo ga je om met een loopse hond
Gedragsveranderingen zijn dus normaal en niet iets om je zorgen om te maken. Maar je wilt er wel op de juiste manier mee omgaan. Het is namelijk belangrijk dat je niet per ongeluk ongewenst gedrag beloont.
Als je loopse pup haar bak niet leeg eet
Als je puppy tijdelijk de loopsheid minder eet is dit prima.
Haal het eten weg als je pup er vandaan gelopen is en bied op het volgende eetmoment weer een portie aan. Het is begrijpelijk dat je het zielig vindt dat je pup niet eet en haar wil verwennen door lekkerder eten aan te bieden. Pas hier wel mee op, want je hond zou kunnen leren dat eten weigeren beloont wordt met lekkerder eten. Ook ‘helpen’ eten kan het niet eten belonen omdat honden van aandacht houden. Er zijn honden die alleen eten als ze met een lepel gevoerd worden, let dus op dat je dit jouw hond niet aanleert.
Een veilige manier om het eten aantrekkelijker te maken zonder gekke gewoontes aan te leren is het in "voerpuzzels" stoppen. Bijvoorbeeld door het voer te gebruiken om een KONG mee te vullen. Als je brokjes in de KONG laat wellen komen ze vast te zitten. Of door ze in een snackbal of snuffelmat te doen.
Veel loopse teven nemen nog wel eten aan tijdens het trainen. Een paar extra trainingssessies op een dag kan dus een goed idee zijn. Bijkomend voordeel is dat een hond die genoeg geestelijke uitdaging krijgt rustiger wordt.
Als je loopse pup aanhankelijk of onrustig is
Extra aanhankelijk of onrustig gedrag is niet erg. Maar het is natuurlijk wel zielig voor je pup en het kan heel irritant zijn voor jou.
Let wel op dat je pup in deze periode geen trauma oploopt: Een pup die zich onzekerder voelt schrikt snel. Als je pup bijvoorbeeld heel aanhankelijk is, kun je er beter voor kiezen om haar niet alleen thuis te laten. Ook een pup die geen verlatingsangst had en prima alleen kon zijn, kan wel verlatingsangst krijgen. Het kan dus verstandig zijn om tijdelijk een oppas te regelen.
Geestelijke uitdaging kan het onrustige en aanhankelijke gedrag verminderen. Ook kauwen werkt heel rustgevend voor een pup. Bijvoorbeeld kauwsnacks van gedroogd vlees, zoals een runderoor, zijn vaak erg populair. Let wel op dat je de kauwsnack ruilt zodra er nog maar een klein stukje over is, om te voorkomen dat je hondje zich er in kan verslikken.
Loopse hond moet heel vaak plassen
Het vele plassen is markeergedrag. Valt het niet samen met een loopsheid, of twijfel je, overleg dan met je dierenarts. Bepaalde ziektes, zoals blaasontsteking, zorgen er namelijk ook voor dat een hond vaak kleine plasjes maakt. En dat is iets wat je natuurlijk wel op wilt lossen.
Uitlaten aan de lijn
Het is heel belangrijk om een loopse hond niet los te laten lopen. Je wilt namelijk niet dat ze er vandoor gaat en per ongeluk gedekt wordt door een andere hond.
Wanneer een teef precies vruchtbaar is verschilt per individu, dus hierbij geldt liever te voorzichtig dan straks met een ‘oepsie nest’ zitten.
Hoe graag een teefje gedekt wilt worden verschilt per hondje en kan zelfs per keer verschillen. Sommige loopse teven zijn de ene loopsheid helemaal niet geïnteresseerd in reuen en kunnen een volgende loopsheid opeens zelf actief gaan proberen te paren.
Een teefje dat heel graag wil paren kan zelfs proberen te ontsnappen om op zoek te gaan naar een reu. Als een teefje erg in reuen geïnteresseerd is wil je haar dus niet alleen buiten aan de lijn houden, maar ook in bijvoorbeeld je tuin goed in de gaten houden.
Met een loopse teef wil je de route en de uitlaat tijden aanpassen, zodat je zo min mogelijk loslopende reuen tegen komt. Een loopse teef ruikt voor veel reuen zo aantrekkelijk dat ze er, zelfs als ze normaal goed luisteren, vandoor kunnen gaan.
Omdat reutjes loopse teven zo aantrekkelijk vinden dat ze van verre aan kunnen komen rennen, is het verstandig om uit de buurt van losloopgebieden te blijven. Zo voorkom je dat je moeilijk moet doen om een dekking te voorkomen. Of dat jouw hond zelf de reutjes weg moet snauwen. Want als je hond gromt is de andere hond al over haar grenzen gegaan en vindt ze het contact niet leuk.
Heeft je hondje al veel leuke contacten met honden gehad en gebeurt dit maar een paar keer, dan is er niet zoveel aan de hand. Maar een onzeker hondje of een hondje dat wel heel veel ‘belaagd’ wordt tijdens de loopsheid kan leren dat andere honden vervelend zijn waardoor er agressie kan ontstaan naar andere honden die ook na de loopsheid blijft.
Soms lijkt een teefje onvermoeibaar en wil ze steeds naar buiten. Je hoeft hier niet aan toe te geven. Een hondje kan in de periode waarin ze het meest vruchtbaar is een drang krijgen om op zoek te gaan naar reuen zodat ze gedekt kan worden. Als je hondje steeds biets om naar buiten te gaan en loops is, is dat waarschijnlijk de oorzaak. Als dit het geval is kun je haar dus beter afleiden met een lekkere kluif dan steeds naar buiten gaan.
Training tijdens de loopsheid
Omdat je pup tijdelijk niet los kan zit met andere honden spelen er ook niet in. Probeer te compenseren door zelf veel met je hondje te spelen en regelmatig te trainen.
De meeste teefjes zijn gedurende hun loopsheid ook meer afgeleid. Het echt moeilijke dingen trainen kan hierdoor voor beide partijen frustrerend zijn.
Dit betekent niet dat je hond nu opeens alles mag, of dat trainen een slecht idee is. Het is waarschijnlijk niet het moment om aan nieuwe moeilijke dingen te beginnen, maar je hond kan ook veel leren van makkelijkere trainingsoefeningen. Probeer op zo’n niveau trainen dat je hondje vaak beloond kan worden, zelfs als dit een (paar) stapje(s) terug doen betekent.
Door vaak succes te hebben wordt samenwerken met jou leuker en hebben jullie beiden meer plezier met de training.
Bloed loopse hond opruimen
Sommige teven zijn zo schoon dat je binnenshuis geen last hebt van hun loopsheid. Maar de meerderheid verliest toch minimaal af en toe een druppel bloed.
Afhankelijk van je vloer en de hoeveelheid kun je besluiten om dit gewoon weg te vegen, maar als dat niet wenselijk of haalbaar is kan een loopsheidbroekje uitkomst bieden. Let wel op dat je deze uit doet voordat je naar buiten gaat zodat je hond niet in haar broek plast.
Fases van de loopsheid
De loopsheid begint met de pre-oestrus, dit is een soort voorbereiding op de vruchtbare periode. De vulva van het teefje zwelt op en ze verliest bloed. Ze is in deze periode nog niet vruchtbaar en ze wil nog niet paren. Het teefje ruikt voor reuen wel al lekker en de meesten zullen nu al geïnteresseerd zijn. Deze fase kan van een paar dagen tot twee weken lang duren.
Vervolgens komt de teef in de oestrus. In deze periode vindt de eisprong plaats en is ze wel vruchtbaar. De bloederige afscheiding verkleurt en neemt af.
Let dus goed op, het stoppen met bloeden betekent niet dat de loopsheid over is. De periode waarin de kans het grootst is dat een teefje zwanger raakt begint dan juist.
De meeste teefjes willen nu wel graag paren. Sommige teven lopen in deze periode als ze de kans krijgen zelfs weg.
Als ze een reu tegen komen gaan sommige teven er nu ‘klaar voor staan’, door hun kont naar de reu te draaien en hun staart opzij te doen. Niet alleen reuen, maar ook veel teven vinden de loopse teef nu interessant ruiken.
Deze meest vruchtbare fase duurt vier tot vijftien dagen.
Hoe lang de hele loopsheid duurt verschilt dus nogal. Gemiddeld gezien ben je met een loopsheid twee tot vier weken zoet.
Hoe vaak wordt een hond loops?
Hoe veel keer per jaar een teefje loops wordt, verschilt per individu. Wel is het zo dat als je meerdere teefjes in huis hebt ze vaak ongeveer tegelijk loops worden.
Over het algemeen worden teefjes van kleine rassen tussen de zes en tien maanden oud voor het eerst loops. Vervolgens worden ze, als ze niet gesteriliseerd worden, ongeveer twee keer per jaar loops.
Teefjes van grote rassen worden meestal voor het eerst loops zodra ze tien tot zestien maanden oud zijn. Er zijn uitschieters die pas na hun tweede verjaardag hun eerste loopsheid meemaken. Honden van grotere rassen kunnen ook twee keer per jaar loops zijn, maar een keer per jaar komt bij hun ook voor.
Een hond heeft geen menopauze zoals de mens. Als je hond niet gesteriliseerd wordt zal ze dus de rest van haar leven loops blijven worden.
Schijnzwangerschap
Bij honden volgt na de loopsheid een schijnzwangerschap. Verschijnselen hiervan kun je vier tot negen weken na de loopsheid opmerken. Een hondje dat niet zwanger is kan dan toch van slag zijn doordat er dezelfde hormonen aangemaakt worden als bij een zwangere hond.
Je teefje kan verminderde eetlust hebben, overgeven, rusteloos zijn, minder graag naar buiten willen en nestgedrag vertonen. Sommige teefjes geven melk of behandelen een knuffel als pup. Bij twijfel wil je altijd contact opnemen met je dierenarts.
Om je een voorbeeld te geven van ‘normaal’ gedrag; ik heb een hond die normaal nooit blaft en tijdens de schijnzwangerschap een soort wolvengehuil uit kan stoten. Andere veel gezien gedrag is steeds op een andere plaats gaan liggen. En ‘een nest bouwen’ door rond te draaien en te graven voor ze gaat liggen.
Veel teefjes hebben niet zo’n behoefte aan lange wandelingen tijdens hun schijnzwangerschap. Maar juist veel bewegen en spelen kan ze afleiden en de symptomen verminderen.
Probeer niet te veel over de buik te aaien, omdat je de melkproductie niet wilt stimuleren.
In de meeste gevallen verdwijnen de symptomen na een tot drie weken weer. Heeft je hondje er heel erg last van, of twijfel je omdat je hond echt zwanger kan zijn, dan wil je de dierenarts een bezoek brengen.
Gedragsverandering na de loopsheid
Omdat een pup nadat ze loops is geweest een puber geworden is, is het heel normaal dat haar gedrag blijvend verandert.
Sommige teefjes worden onzekerder. Ze kunnen bijvoorbeeld gaan grommen en blaffen naar andere honden. De meeste honden die grommen doen dit namelijk uit angst.
De onzekerheid kan zich ook uiten in het beschermen van bezit, waarbij je pup opeens gromt als je naar haar toe loopt terwijl ze aan het kluiven is.
Andere veelvoorkomende puber problemen zijn sloopgedrag, niet meer naar je luisteren en opeens heel ver van je vandaan gaan.
Je hebt dus niet iets raars gedaan als je ‘opeens’ ongewenst gedrag ziet ontstaan. Je puppy is gewoonweg in een andere fase van haar leven gekomen.
Maar dit betekent niet dat je het gedrag maar moet laten. Je wilt ook nu verder gaan met opvoeden en je pup helpen om weer gewenst gedrag te vertonen.
Is je pup opeens gaan grommen of blaffen? Dan wil je haar over haar angst heen helpen. Haar ‘gewoon laten stoppen met grommen’ heeft geen zin. Dan verwijder je alleen haar laatste waarschuwing voordat ze bijt. Je wilt echt het onderliggende probleem wegnemen.
Bij slopen is het soms al voldoende om te voorkomen dat je pup dit kan doen. Behalve als er een echte oorzaak achter zit, zoals verveling of verlatingsangst, groeit een pup die het gedrag niet kan oefenen er vanzelf overheen.
Het naar jou luisteren wil je rustig opbouwen. Je pup is wat ze al geleerd heeft niet opeens vergeten. Maar ze is wel te afgeleid om nog te kunnen luisteren. Er is opeens een nieuwe wereld vol prikkels voor haar open gegaan. Om te zorgen dat je hond weer doet wat je vraagt wil je haar dus leren luisteren met afleiding.
